شب و روز ساخته ساتین بوسه که حالا لقب یک کلاسیک کالت را گرفته، نرگس را در دو نقش متفاوت و بسیار سخت داشت. نسخه اصلی شب و روز در سال ۱۹۶۷ ساخته شد و باعث رونق ژانر ترس و دلهره در سینمای بالیوود شد.

خانم پررنا آرورا نسخه تازه را تهیه می‌کند. او مجوز ساخت فیلم را از سانجی دات، پسر نرگس گرفته است. بعد از مرگ نرگس و سونیل دات، امتیاز بازسازی فیلم‌های این دو بازیگر کلاسیک در اختیار فرزند بازیگرشان قرار گرفته است.

قرار است سانجی دات به عنوان بازیگر مهمان، نقش کوتاهی در نسخه تازه به عهده بگیرد. آرورا که درام «فانه خان» را بازی آیشواریا تهیه کرده، او را بهترین گزینه برای نقش اصلی شب و روز می‌داند.

نرگس برای بازی در این فیلم، برنده جایزه بهترین بازیگر زن مراسم جوایز ملی (نشنال آوارد) فیلم هند شد. او اولین بازیگر زن هندی بود که توانست این جایزه را از آن خود کند. او در این فیلم در قالب کاراکتری به نام وارونا ظاهر شد که همسری دلسوز و مهربان است.

او که از بیماری اختلال مغزی رنج می‌برد، شب‌ها تغییر هویت داده و در قالب کاراکتری به نام پگی در خیابان‌های شهر کلکته ترس و وحشت می‌آفریند. همسر وارونا (با بازی پرادیپ کومار) تصمیم می‌گیرد طی سفری هیجان‌انگیز رمزوراز پشت این هویت دوگانه و متناقض را کشف کند.

به نوشته سایت بالیوود هنگاما، کلید فیلمبرداری شب و روز، اواسط سال جدید میلادی زده خواهد شد. نکته جالب در باره این درام دلهره آور روانکاوانه این است که تمام صحنه‌های آن در یک کشور اروپایی فیلمبرداری می‌شود. تهیه‌کنندگان فیلم گفته‌اند به دنبال شهری هستند که فضایی تیره و تار داشته باشد و بتواند انعکاسی از وضعیت درونی کاراکتر اصلی آن باشد.